Љубов преку жици..

Дали мислите дека ваквата врска може да опстане?
Дали контактирањето преку телефон, мсн, скајп... е доволно и дали помага?
Кои се позитивните а кои негативните страни?

повелете ваше мислење.

Мислам дека е можно и во мн мал број од случаи успеват. Брачеда ми е во врска со дечко и кој е австралија на факс и идат овде 2 пати годишно. Во врска се од 4та средно а сеа се при крај двајцата на факултет. Се чекат да завршит тој, да дојт овде и свадбааа! :D

море имат ваква тема само шо е крстена љубов преку интернет. или имат некоја разлика во темиве шо јас не ја приметвам?

ја видов та тема ама во неа се зборвит за запознавање и воспоставување врска преку интернет. Имат разлика

да да, плус овде мојш да зборвиш и за љубов преку жици од гитара ако сакаш. таму не мојш

Е Џајко ме изнасмеа ххахаах ама да не фаќаме офф топици.

јас мислам дека то е мн мачно.. знајш дека го имаш нештото ама не можиш да бидиш заедно. Знајш дека имат взаемна љубов, дека можиш да гледаш, допираш и тн ама тој/таа не е тука! И?

Браво за брачеда ти Џајко зш ретки се таквите врски шо успеале покрај се да останат заедно

јас не коментирам.....Рејнбоу знајш шо се деси со мојата љубов преку жица....првите месеци се слушавме мн често, муабет ова она, ама после готово....се губит и хемија и се...добро сеа зависит...јас мислам ако пред то биле заедно поќе време и успеале да се запознает доволно, можит да опстанит љубовта, ама во мојов случај не бевме толку запознаени а преку телефон то не можеше да се остварит...

ова е стварно болно прашање на кое уште не знам шо да одговорам. океј е да не си заедно цело време со некој и да осеќаш потреба да го видиш ама и ич да не го глеаш не е убо.. =С

RoTkViCa напиша:јас мислам ако пред то биле заедно поќе време и успеале да се запознает доволно, можит да опстанит љубовта

а аку е врската уште од почеток само по телефон и на мсн, е тогаш нек се откажет уш одма... џабе ќе се мачет двајцата

нормално.. шо љубов, т.е. врска, е само преку мсн или телефон...
Љубовта не можит така да функционират

ја мразам та љубооооов....НЕ СЕ ЗАЛЕТВЕТЕ ПРЕКУ ЖИЦА ДА ЗАПОЗНАВАТЕ НЕКОГО,зато шо мојт да излезит поинаку од очекуваното (карактерно)

И да опстанит љубовта глупо е, шо - ќе ја гледаш на фејсбук секој пола сат, срцина ке и праќаш на мсн или пак рози и поклончиња?

Едино ако ојт за кратко време и се враќат пак, тоаш единствена опција е електроника, иначе нишо ич.

Ко прво не постојт љубов. Постојт интерес. Но, ако прифатиме дека постојт љубов, нема да прифатиме дека постојт преку жици. Ако прифатиме дека постојт преку жици, ондак мора да прифатиме дека постојт интересот, оти ако немаш интерес, нема да опстојуват „тоа“ преку жица. И на крај, преку цело „масирање“ идеме до констатација дека не постои ниту љубов, ниту љубов преку жици ниту љубов преку трансформатори, далноводи, бандери и различни електро телекомуникации. Интерес. Кога го нема интересот ( независно од природата на интересот) завршува се што почнало и било искрено и исконско.
Ух...

незнам... чудно ми е.. ако некаоаш ми се десит то ќе откријам дали би опстанала таква врска

ротквица убоо го кажа: зависи колку време претходно траела врската и колку добро се познавале. исто така и од самите карактери, се разбира.
самите себе си добро се познаваме. знаеме дали честите средби со партнерот ни се клучни во одржување и изградување на личноста.
треба да разграничиме и што се подразбира под врска на далечина и колкава далечина.
и љубов и врска.

гледање два пати во годината-е не ја бива, има чоек потреби, да не се заебаваме. а тоа нема врска со љубовта, прајме муабет за одржување на врската како заедница. да си со некој значи да го споделуваш животот, секојдневието, да ги гледа твоите реакции, сите твои страни, да ги знае твоите мимики и гестикулации, да ја препознава бојата на твојот глас.
ако сето ова сте го поминале и дошло време едниот да поучи или да поработи, или да замини на одмор, натаму се е до карактерите.

ама од старт да прајш врска на далечина, тоа ќе биде само врска на вашите проекции еден за друг.
вие тој човек не го познавате.

ај сега риал лајф стори, доста е хипотетички муабети:
одев со дечко бајги време, на почеток тој учеше во друг град, првата година се гледавме само за викенди и за распусти и нормално дека ми беше најинтересен на светов. уствари, така и ми одговара. мразам секој ден гледање. и тука да ми е нема да го гледам секој ден.
после патуваше секој ден, па по 2 години заминавме заедно Скопје на факултет. е до тогаш веќе се врзавме многу и се навикнавме да сме секој ден заедно.
скопје буквално живеевме заедно.
е сега идат карактерите на ред.
дојде време (значи пораснати, со долгогодишна убаа врска зад нас, се сакаме и се) да треба одреден период да живееме во различни градови (шо и не беше така страшно, заш можи да патуваш кога сакаш, нели големи сме).
еве ги двата карактери:
ТОЈ-посесивниот опседнато-љубоморен партнер не сака врска на далечина од страв (читај: не знај да функционира поинаку од како што се навикнал)
ЈАС- слободоумниот, реален партнер смета дека прашањето на љубовта не е на маса, треба рационално да се мисли за опстанок.

ете го одговорот: ако знаете што сакате, ништо не е пречка