Цели во животот

Дали си поставувате цели во животот и колку ги остварувате?
Дали давате се’ од себе или на пола пат се откажувате?

Колку се реални вашите цели, дали имате преголеми очекувања од самите себеси?

Секако дека имам цели во животот. Инаку би била изгубена.
Често планирам да остварам некој работи. Некогаш давам се од себе, ама некогаш кога немам доволно јака мотивација или едноставно сум уморна од постигнување на некоја цел.. оставам.

Моите цели се доста реални - сега засега нема ништо фантастично.
А дали имам преголеми очекувања... не. Не сакам на крајот од некоја работа да се разочарам и депримирам. Отприлика си знам до кај можам да одам.. колку можам да истаам, колку можам да дадам, да ризикувам. Реално си се гледам себе си - се трудам да не отскокнувам мн во облаци.

Би требало секој да имат цел во животот. Јас барем имам, ги остварувам постепено ама сигурно. Не оставам на случајности, ретко ризикувам, ама и имам преголеми очекувања така да.. некогаш е разочарувачки, ама обично секогаш ги остварувам one way or another.

REGINA напиша:Би требало секој да имат цел во животот. Јас барем имам, ги остварувам постепено ама сигурно. Не оставам на случајности, ретко ризикувам, ама и имам преголеми очекувања така да.. некогаш е разочарувачки, ама обично секогаш ги остварувам one way or another.

karakteristiki na pretpriemac:)

нејкам да си го планирам животов се мојт да се десит.
единствена цел - да станам некој и нешо да изградам личност ко шо требит ко ке пораснам макар и да ме коштат многу сега. вредит да се ризикуват некојпат. требит мн напор за еден ден да се наречиш себеси чоек-то е побитно од било која материјална цел.
и не требит мн да летаме во облаци со некои цели
разочарувањето е помало ко ке вложиме труд а да не очекуваме премногу отколку обратно.

Но, ако немаш цели значи незнаеш кон што се стремиш. Ти идет нешо ко „само да се одит негде, не е важно каде“.
А разочарувањето е најмало (или никакво) кога НЕ очекуваме туку се надеваме.
Овие две да ги наречам состојби се многу блиски, но различни се.

Рокси напиша:Но, ако немаш цели значи незнаеш кон што се стремиш. Ти идет нешо ко „само да се одит негде, не е важно каде“.
А разочарувањето е најмало (или никакво) кога НЕ очекуваме туку се надеваме.
Овие две да ги наречам состојби се многу блиски, но различни се.

има многу луѓе, но ретко се наоѓа човек
без изградена личност немојш да си поставиш цели
финтава ми беше прво ова напрај го, после постави цели во животов.без ова другите цели ми се ко фрлени во вода.ти имаш цел да станиш некој и нешо то сигурно не е "одење негде, не е важно каде".
барем не за мене.

а за то со разочарувањето-не ме имаш сфатено
ама и да е така-со надеж само нигде не стигвиш.

Цел живот ги градиме нашите личности, никогаш не можеме да речеме - ова сум јас и ова мислење/став секогаш ќе биде ваков. Постојано сме под разни влијанија, апсурдно е да мислиме дека кога ќе оформиме ставови дека нема да ги менуваме или надоградуваме.
Целите се всушност пат кон себеси, и како шо се менуваат мислењата и ставовите така се менуваат и целите врз основа на влијанијата од околината.

ама и да е така-со надеж само нигде не стигвиш.

А со очекување кај ќе стигниш?

прво реков градиш личност ко најважна цел. после шо сакаш прај со целите во животов. јас сигурно неам речено дека целите и ставовите не се менвет не знам од кај е то.

ти ми противиш за нешо шо не сум рекла и шо не ни го мислам.
и те молам врати се на првион мој пост

разочарувањето е помало ко ке вложиме труд а да не очекуваме премногу отколку обратно.

да објаснам - ако очекуваш премногу и ако се заебаш тоаш појке се разочарвиш отколку ко нема да очекуваш многу и се заебаш.

немаше врска со ова последново.неам ни речено дека со очекување мојш далеку да стигниш.
читај ги повнимателно постојве.

Добро де, смири се, немора толку тензија да се ствара.

прво реков градиш личност ко најважна цел.

а јас реков

Цел живот ги градиме нашите личности, никогаш не можеме да речеме - ова сум јас и ова мислење/став секогаш ќе биде ваков.

па после направив паралела помеѓу целите и градењето на нашата личност (т.е. нашите ставови).. сакам да кажам дека се доста поврзани овие работи, и дека една без друга не одат.. само сакав да објаснам
^
|

ти ми противиш за нешо шо не сум рекла и шо не ни го мислам.

**

да објаснам - ако очекуваш премногу и ако се заебаш тоаш појке се разочарвиш отколку ко нема да очекуваш многу и се заебаш.

свесна сум за то. Јас реков дека очекувањето е подобро да го замениме со надеж, пошо ко ќе очекуваш си замислуваш дека МОРА така да биде, а кога се надеваш - оптимистички размислуваш но не се обврзуваш за нештото, со што нема да се разочараш доколку не испадне како шо си замислила.

немаше врска со ова последново.неам ни речено дека со очекување мојш далеку да стигниш.

Ама рече дека со надеж нема никаде да стигниш, па сакав само да ти покажам дека и очекувањето не е толку блескаво

Рокси напиша:А разочарувањето е најмало (или никакво) кога НЕ очекуваме туку се надеваме.
Овие две да ги наречам состојби се многу блиски, но различни се.

Не се можеби исти вака ко изрази, ама се сведвет на исто. Јас би рекол: Имај верба ама не се надевај. Надежта ја ставам во ист кош со големите очекувања.

Вака, значи во животов си имам поставено некој цели...за да знам во која насока да одам понатака.Давам се од себе, и правам се колку што е можно повеќе за да ги остварам......а колку се реални, па имам и реални и некои потешки за остварување, ама верувам во себе и се надевам....затоа што сметам дека ако не се надевам и обидам ништо нема да остварам, а ако се надевам (и обидам) има шанси да ми се исполнат целите во животот...и не се плашам од порази и од неостварени цели...продолжувам понатака.

Болиглава напиша:

Рокси напиша:А разочарувањето е најмало (или никакво) кога НЕ очекуваме туку се надеваме.
Овие две да ги наречам состојби се многу блиски, но различни се.

Не се можеби исти вака ко изрази, ама се сведвет на исто. Јас би рекол: Имај верба ама не се надевај. Надежта ја ставам во ист кош со големите очекувања.

се израсправавме а ова требеше да се кажит

Рокси очигледно не мојме да се разбериме

Си поставувам цели кои знам дека ќе ги исполнам, а не некои нереални соништа кои се специфични за протагонисти на шпанска серија. Се надевам, но не очекувам премногу за да не се разочарам на крајот.

Болиглава напиша:
Не се можеби исти вака ко изрази, ама се сведвет на исто. Јас би рекол: Имај верба ама не се надевај. Надежта ја ставам во ист кош со големите очекувања.

јас не мислам така, али како и да е, неможам и несакам да наметнувам мое мислење на другите.

Еве како ги сфаќам надежта и очекувањето:
*надеж - кога се надеваш оптимистички размислуваш за иднината, за резултатите од твоите дејства во сегашноста. Ги прифаќаш последиците и придобивките од крајниот резултат, па дури и да не се поклопуваат со оние кои ти си ги замислил/а.
*очекување - сакаш дејството да вроди некое одредени цели (кои сме ги замислиле во главата) и ако не е така тешко ни е да прифатиме други решенија и резултати.

Како и да е, да не ја тупам темава, секој со своето мислење... јас сум размислувала за овие поими и сум дошла до вакви заклучоци, за вас незнам.

И плус надежта ти е перманентна, а очекувањето ти е само за таа одредена цел.

The Breaking Dawn напиша:нејкам да си го планирам животов се мојт да се десит.
единствена цел - да станам некој и нешо да изградам личност ко шо требит

требит да знајш на кој начин да станиш некој и нешо, а не то да звучит само ко желба(пр. демек ќе станам успешна личност ухуууу бла бла, а некој ко ќе те прашат како ќе станиш таква личност ти да останиш со подотворена уста пошо незнајш да му одговориш) значи требит планирање.

Болиглава напиша:

Рокси напиша:А разочарувањето е најмало (или никакво) кога НЕ очекуваме туку се надеваме.
Овие две да ги наречам состојби се многу блиски, но различни се.

Не се можеби исти вака ко изрази, ама се сведвет на исто. Јас би рекол: Имај верба ама не се надевај. Надежта ја ставам во ист кош со големите очекувања.

За ова Рокси е во право
Еве и доказ:

Надевај се, но не очекувај.
Мислиш нема разлика? Има. Надежта го намалува стресот, а очекувањето го зголемува. Кога на нешто се надеваш, гледаш напред и со своите позитивни вибрации придонесуваш тоа да се исполни. Но, кога нешто очекуваш, тогаш постои голема можност да се разочараш ако очекувањето не се исполни.Особено ако очекувањето ти зависи од други луѓе.

REGINA напиша:

The Breaking Dawn напиша:нејкам да си го планирам животов се мојт да се десит.
единствена цел - да станам некој и нешо да изградам личност ко шо требит

требит да знајш на кој начин да станиш некој и нешо, а не то да звучит само ко желба(пр. демек ќе станам успешна личност ухуууу бла бла, а некој ко ќе те прашат како ќе станиш таква личност ти да останиш со подотворена уста пошо незнајш да му одговориш) значи требит планирање.

то зависит од личноста.
не ме знајш не знајш како би реагирала и како го сфакам јас то.
запознај ме па процени ме.

тенкс реџина на поддршката

Се согласвам со Реџина за болдираноно во последниот нејзин пост... иначе јас секогаш се надевам а не очекувам нишо...